มหันตภัยเลส...

    สังคมเลส แน่นอนว่า ความรักและตัณหา คือเหยื่อชั้นดีที่จะล่อให้ผู้หญิงที่รักผู้หญิงมาติดกับโดยง่าย บ้างหวังเพียงแค่เซ็กซ์ชั่วข้ามคืน ไม่ผูกพัน บ้างอยากมีรักแท้ยาวนาน  และเล่นเดียวกับสังคมทั่วไป มีคนดีก็มีคนแอบแฝง

  "ปาน" เป็นสาวทำงานไนท์คลับอายุ 23 ปี สูงราว 1.60 เมตร รูปร่างเธอดี เพรียวบาง ทรงผมยาวเป็นลอน ความขาวของเธอและย้อมสีผมออกน้ำตาล ทำให้เธอดูเหมือนลูกครึ่ง การทำงานไนท์คลับ ทำให้วปานมีรายได้มากพอสมควร และมีลูกค้าผู้ชายเหมาซื้อดริ๊งค์เธอเป็นประจำ เรียกว่ามีคนทุ่มให้มากมาย จนเธอมีเงินใช้เหลือเฟือ แต่ปานก็ไม่เคยคบกับลูกค้าจนถึงขั้นมีความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้ง อย่างมากแค่ให้ลูกค้าโอบเอว กอดบ้าง หอมบ้าง แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้น

   ความที่ปานเคยคบชาย จึงทำให้เธอทำงานนี้ได้อย่างไม่ขัดเขิน แต่ในอีกด้านหนึ่งของความรู้สึก เธอคือเลส และเคยมีความสัมพันธ์กับหญิงสาววัยเดียวกันมาแล้ว ปานมักให้ความจริงใจ และทุ่มสุดตัวกับผู้หญิงที่เธอรักอย่างมากทีเดียว จนไม่สนเลสอื่นใดอีกเลย

   เฉกเช่นเดียวกับโลกออนไลน์ ทำให้เลสได้รู้จักและพบปะกันเร็วติดจรวดยิ่งกว่าสมัยเขียนจดหมายด้วยดิสอปากกา ปานมีผู้หญิงมาติดต่อ ชอบพา จีบเธอมากมาย จนกระทั่งเธอได้พบผู้หญิงคนหนึ่งเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยที่น่ารักเอาการชื่อ "นิว" เธอผิวออกสองสี ผมยาวไว้แสกกลาง ตาสองชั้นดูมีสเน่ห์ คิ้วหนาเล็กน้อย ขนตางอน มีหน้าอกพอสมควร แล้วหุ่นของเธอดีจนสะกดปานให้พูดคุยด้วยอย่างยาวนาน เมื่อนิวทักเข้ามาในอินบ็อกซ์วันหนึ่ง

   "สวัสดีจ้า เค้าชื่อนิวนะ อยากรู้จักเป็นเพื่อนด้วยคน" นิวสาวมหาลัยทัก
          "หวัดดีค่า เค้าปานจ้ะ" เธอตอบ
   "เค้าเลสทูนะ เตงเลสอะไรคะ ถามได้ไหม" นิวพยายามค้นหาข้อมูลในตัวอีกฝ่าย
          "ทูเหมือนกันจ้า" ปานไว้ตัว ไม่ได้ตอบอะไรยาวมากนัก
    "ทำงานหรือเรียนอยู่คะ" นิวถามต่อ
           "ทำงานแล้วค่ะ แล้วเตงล่ะคะ"
    "เค้ายังเรียนมหาลัยอยู่เลย เรียนปีสามจ่ะ เตงสวยจัง" เธอเอ่ยปากชมเพื่อนใหม่แบบไม่ลังเล
          "ขอบคุณค่า เตงก็น่ารักนะ" ปานพูดสั้นๆอีกเช่นเคย
   "แล้วคุณปานมีแฟนหรือยังคะ มีแล้วก็เป็นเพื่อนกันได้นะคะ เค้าอยากมีเพื่อนคุยเยอะๆ ที่มหาวิทยาลัยมีแต่เพื่อนหญิงแท้ กับทอมดี้ ไม่มีเลสเท่าไหร่"
           "อ๋อ จ้ะ เค้าโสดจ้ะ" ปานรู้ดีว่า สาวที่มาถามแนวนี้คือต้องการจีบเธอ "แล้วเตงล่ะคะ น่ารักแบบนี้คนจีบเยอะแน่เลย"
     "นิวก็โสดจะ โสดสนิทจริงๆเพิ่งเลิกกับแฟน"
     คำตอบของนิวทำให้ปานดูโล่งใจ และนิวเองดูคุยเก่ง คุยสนุก ที่สำคัญคือน่ารัก หุ่นดีมากอีกด้วย รูปของเธอในเฟซบุ้ค มักเป็นชุดรัดรูป โชว์ให้เห็นสัดส่วน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระโปรงสั้นของเธอ ทำให้เห็นท่อนขาที่เรียวยาวสวยและเซ็กซี่ไม่เบา
      "เตงสวย หุ่นก็ดี เป็นพริตตี้หรือเปล่าคะ" ปานถามเรื่องงานบ้าง
  "เปล่าจ้ะ มีรับจ๊อบเอ็มซีแนะนำสินค้าบ้าง แต่ก็ทำเฉพาะวันหยุดจ้ะ ได้เงินแค่พอค่าขนม แล้วเตงล่ะคำทำงานด้านไหนบอกได้ไหม"
       "ถ้าบอกแล้ว เตงจะรังเกียจไหม เค้าทำงานกลางคืนน่ะ" ปานค่อยๆคุยแบบสนิทมากขึ้น
    "หืม งานกลางคืนก็มีหลายอย่าง บางทีนิวไปเอ็มซีสินค้าตอนกลางคืนก็บ่อยนะ"
         "เค้าทำงานไนท์คลับน่ะ รังเกียจหรือเปล่า" ปานบอกตรงๆ
   "ไม่เห็นแปลกเลย เพื่อนเค้าก็ทำงานไนท์คลับเยอะ ไม่ได้ออกแขกเสียหน่อย" นิวบอก
          "จ้ะ เค้าก็ไม่ได้ออกแขก (คือนอนกับลูกค้า) งานของปานแค่นั่งคุยกับลูกค้า แต่เป็นลูกค้าผู้ชายน่ะเตง" เธอเริ่มคุยเรื่องงานของตนเองมากขึ้น
    "เพื่อนเค้าที่ทำงานไนท์คลับ รายได้ดีนะ เดือนหนึ่งได้เกินครึ่งแสน แต่นิวไม่สวยเท่าเพื่อน ไม่กล้าด้วย เพราะปกติคบเลสตลอด" นิวบอก
            "ก็ประมาณนั้นจ้ะ เตงทำได้เตงสวยออก" ปานชวนคุยต่อ "แล้วอยู่แถวไหนคะ เค้าอยู่กรุงเทพนะ แถวสุขุมวิท"
    "นิวอยู่แถวพญาไทจ้ะ" เธอชวนคุยต่อ "อ้อ นิวอายุ 21 นะคะ พี่ปานอายุเท่าไหร่คะ ถามได้ไหม"
              "23 ย่าง 24 จ้ะ"
      "เค้าเรียกพี่ว่าพี่ปานก็แล้วกัน พี่ปานทำงานแบบนี้มีวันหยุดบ้างไหมคะ" สาวน้อยมหาลัยถามต่อ
               "มีจ้ะ หยุดสัปดาห์ละวัน แต่ไม่ใช่ศุกร์เสาร์อาทิตย์"
      "ถ้านิวอยากชวนพี่ปานเที่ยว สาวๆพี่ปานจะว่าไหมเนี่ย" นิวเริ่มหยอดคำหวาน "พี่ปานต้องมีแฟนเยอะแน่เลย"
               "มีที่ไหนกันล่ะแหม ตัวเองนั่นแหละ สวยๆแบบนี้ ระวังรถไฟชนกันนะ เอาเป็นว่า ถ้าว่างตรงกันเมื่อไหร่ มานั่งกินข้าวกันได้" ปานรู้สึกถูกชะตากับนิวมากขึ้น และตอบรับคำชวนของเพื่อนใหม่ จะว่าไปแล้ว ปานเองก็ใช่ย่อย เพราะเธอเองมีเลสมาชอบเยอะไม่น้อย แล้วปานเองเป็นประเภททุ่มไม่อั้นอยู่แล้ว เพราะงานที่เธอทำ ทำให้เธอมีเงินไม่ขาดมือและซื้อรถได้ด้วยตัวเอง
      ปานกับนิวแลกไลน์และเบอร์โทรศัพท์กันในเวลาต่อมา ทำให้ความสนิทชิดเชื้อกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดปานนัดนิวไปเที่ยวเล่นกันที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ภายหลังจากเดินเล่น ดูหนังกันแล้ว ปานเอ่ยปากขอไปส่งนิวที่บ้าน ทำให้นิวเป็นรถยนต์สีดำเงางามของปาน การนัดเที่ยวครั้งแรก ไม่มีอะไรมากกว่าความเป็นเพื่อนใหม่ ก่อนนัดเจอกันบ่อยขึ้นแทบทุกสัปดาห์
    นิวให้ปานไปส่งที่คอนโดมีเนียที่เธอพักกับเพื่อน ซึ่งปานเองให้เกียรตินิวไม่ได้ขอขึ้นไปเที่ยวชมแต่ประการใด แม้ว่าอีกฝ่ายเชื้อชวนก็ตาม
   เมื่อคบหากันราวหนึ่งเดือน ปานมีใจให้กับนิวมากขึ้น เวลาไปเที่ยวกลางคืนก็ยอมให้นิวหอม จูบทุกอย่าง เธอเองตอบสนองเช่นกัน จนปานเริ่มไว้ใจและชวนให้พามาเที่ยวคอนโดมิเนียมหรูของเธอใจกลางกรุง และแน่นอน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ลงสู่ห้วงลึก และไม่มีอะไรขีดกั้นความปรารถนาอันร้อนแรงของแต่ละฝ่ายได้อีก เมื่อทั้งสองคนตกเป็นของกันและกัน
   ปกติปานมีเพื่อนเยอะ แต่เวลาที่เธอมีแฟนก็มักลืมช่วงเวลากับเพื่อนไป หนึ่งในนั้นคือ "นิ้ง" ที่เป็นเลสเหมือนกัน แต่เมื่อปานรับรับนิว ทำให้เธอไม่กล้าคุยกับใครมากนัก
   "ปาน แกหายไปไหนเนี่ย ทักเฟซ ไลน์อะไรก็ไม่ค่อยตอบ" นิ้งถามในเฟซ
        "ฉันอยู่กับแฟนที่คอนโด แฟนหวงมาก" ปานตอบไปแบบสั้นๆ
   "มีแฟนใหม่แล้วหรอ เฮ้ยอย่าลืมเพื่อนนะ ว่าแต่มาอยู่กับแกหรอ" นิ้งซักไซร้อยากรู้อยากเห็น
        "อืม จ้ะ ปานคงไม่ค่อยได้คุยนะช่วงนี้ แฟนขึ้หึงส์"
   "ไงก็ระวังหน่อยนะ ทำไมอยู่ดีๆให้มานอนคอนโดตัวเอง รู้จักกันานานแล้วหรอ" นิ้งชักห่วง
       "อือ ก็ไม่มีอะไรนะ นิวรักปานดี"
   "เปล่าฉันสังหรณ์ใจ หน้าตาดีขนาดนิว ทำไมมาเป็นแฟนแกง่ายๆ ชีไม่มีคนอื่นหรอ" นิ้งถามต่อ
        "ไม่มีนะ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ไงนิ้งอย่าเพิ่งทักบ่อยนะช่วงนี้ มีอะไรปานทักไปเอง" ปานพยายาพูดตัดบท ซึ่งนิ้งเองก็ได้แต่อึ้ง เพราะเพื่อนของเธอมักเป็นแบบนี้บ่อยครั้งเวลามีแฟน แล้วมักจะลืมเพื่อนไปชั่วขณะ
     "แล้วแต่แกนะ ยังไงถ้ามีอะไรก็โทร.มาได้ตลอดนะเพื่อน" นิ้งสิ้นสุดการพูดคุยเท่านั้น ความจริงแล้วนิ้งกับปาน สนิทกันมากกว่าความเป็นเพื่อนอยู่ช่วงหนึ่ง ชนิดคุยกันได้ทุกเรื่องจนถึงเรื่องเซ็กซ์ เพียงแต่มิได้มีความรักแบบแฟน แต่เหมือนแค่แลกเปลี่ยนความต้องการแบบไม่ผูกมัดกันเสียมากกว่า เวลาไปเที่ยวก็มักจูบกันบ่อยๆ หรือบางทีก็แชทเซ็กซ์ในเฟซหรือไลน์บ้าง ซึ่งเป็นเรื่องปกติของวัยรุ่นชาวเลสทั่วไปที่มักนิยมมีเพศสัมพันธ์แบบออนไลน์กัน เพียงแต่นิ้งกับปาน มิได้มีเซ็กซ์กันจริงๆบนเตียงนอนก็เท่านั้น ความห่างเหินระยะหลังที่ปานมีแฟนใหม่ เลยทำให้นิ้งกับปานเปลี่ยนไปเพื่อนธรรมดาๆ นานๆทักกันทีเท่านั้น
     นิ้งพยายามไม่ติดต่อไปอีก เพราะระยะหลังไม่ว่าจะเป็นการโทรศัพท์ไป ทักในเฟซหรือไลน์ไป ปานจะไม่ตอบเลย หากเธออยู่กับนิว แฟนของตน จนระยะเวลาผ่านไป 6-7 เดือน ด้วยความเป็นห่วง นิ้งจึงทักปานไปอีกครั้ง
    "ปาน เป็นไงบ้าง ไม่ได้คุยกันนานเลย สบายดีไม้" นิ้งทักไปโดยไม่คิดว่าเพื่อนจะตอบกลับด้วยซ้ำ
         "เรื่อยๆน่ะ" ปานตอบห้วนๆ
   "นี่แสดงว่าแฟนไม่อยู่ละสิ ถึงตอบฉันได้" นิ้งแกล้งแซว
          "เลิกกันแล้ว" เธอบอก
   "อ้าวทำไมล่ะ เห็นเธอบอกรักกันดี" นิ้งชักสงสัยว่าทำไมเลิกกันเร็วนัก
           "แกอย่าเอาเรื่องฉันไปบอกใครนะ" ปานย้ำ "ฉันหมดเงินไปกับมันเยอะ"
    "จริงดิ แล้วทำอีท่าไหน่นั่น" นิ้งถาม
            "ช่วงแรกๆก็ปกติดี เรื่องบนเตียงชีไม่ขาดตอน เรามีอะไรกันทุกวัน ชีทำให้ฉันมีความสุขมาก" ปานเริ่มเล่ายาว "แต่ระยะหลัง ชีขอเงินซื้อโน่นนี่บ่อย ฉันก็ให้ตลอดนะ"
     "แกเจ้าบุญทุ่มอยู่แล้วนี่" นิ้งขัดนิดหน่อย
             "อือ ฉันติดเรื่องเซ็กซ์ที่ชีทำให้จนไม่ทันได้คิดอะไร รักมากก็เจ็บมาก หกเดือนฉันหมดเงินให้ชีไปเป็นแสนๆนะ แก" ปานเผยหมดเปลือก
     "โห แล้วแกโอเอคอยู่ไหมเนี่ย" นิ้งถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย "เรื่องเงินช่างมันนะ ถือว่าเป็นบทเรียน ฉันห่วงแกนะ ทักแล้วไม่เคยตอบ นึกว่าเป็นอะไร"
              "ขอบใจนะที่ห่วงใยตลอด ฉันเชื่อแกแต่แรกก็ดี" ปานพิมพ์มาบ่งบอกถึงถ้อยเสียงละห้อย
    "เราเพื่อนกันนี่นา" นิ้งบอก "แล้วตอนนี้ทำอะไรอยู่"
     "ไปเที่ยวกับเพื่อนมาเพิ่งกลับ เพื่อนอยู่ในห้องนอนกัน หลับกันไปหมดแล้ว ฉันเซงๆมานั่งที่โซฟาข้างนอกดูทีวีอยู่"
             "ไปหาอะไรกินไหม จะได้คุยกัน" นิ้งชวน
     "อืมตอนนี้ดึกแล้วเพื่อนอยู่ด้วย พรุ่งนี้ละกัน แกมานอนห้องฉันนะ อยากคุยด้วยยาวๆเลย"
              "ฉันเคยเจอแบบนี้มาแล้วนะ" นิ้งบอก "มีคนหนึ่งชื่อ แอ๊บ เป็นเพื่อนร่วมกันกับแกในเฟซด้วย แกเคยคุยด้วยหรือเปล่า"
     "ก็ทักบ้างแรกๆแล้วหายไป"
               "จริงๆไม่ใช่เรื่องของฉันโดยตรงหรอก แต่เพื่อนของฉันนะสิ เจอชีหลอกเต็มๆ" นิ้งเล่า
     "ทำไมหรอ" เพื่อนสาวถาม
              "ก้อ อีแอ๊บ มาจีบเพื่อนฉัน แล้วเพื่อนฉันคือเปิ้ล มันก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ออกไปเที่ยวด้วยกันบ่อย แล้วแอ๊บมันบอกโสดด้วย"
     "ว่าต่อไป"
               "คบกันนานมาก แต่แอ๊บมันก็ไม่ยอมมีอะไรกับเปิ้ล มันแค่ให้จูบ ให้กอด ล้วงไรนิดหน่อยๆ แต่ไมได้นอนกัน แล้วระยะหลังๆ มียืมเงินเหมือนแแกเปี๊บ ไม่ได้ว่าแกนะปาน มันมีเลสประเภทนี้เยอะจริงๆ" นิ้งอธิบาย
     "จ้ะ ต่อไปฉันจะระวังมากๆ ขอบใจแกนะที่เป็นห่วง ขอโทษด้วยที่ฉันไม่ได้ตอบแกเลยตอนนั้น" ปานเอ่ย
                "ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจดีคนเรามีแฟนก็กำลังหอมหวานกันนะเรื่องปกติ ฉันก็เป็น" นิ้งพยายามปลอบใจเพื่อน
        "พรุ่งนี้ ไปเที่ยวกันนะนิ้ง" เธอชวน
                   "ได้สิเพื่อน" นิ้งตอบแบบไม่ลังเล และนั่นทำให้ความเป็นเพื่อนระหว่างทั้งคู่ การจูบกันแบบเพื่อนเก่า กอดกันคุยกันอย่างสนุกกลับมาอีกครั้ง และความที่ปานขาดสเน่หาของรสชาติของความเป็นผู้หญิงด้วยกันมานาน ทำให้นิ้งกับปานมีอะไรกันอยากลึกซึ้งในห้องนอนของปาน ทั้งคู่รู้อยู่ในใจว่า มิได้มีความรู้สักกันแบบแฟน มันเป็นเพียงความต้องการเรื่องเซ็กซ์เท่านั้น และนั่นเป็นเพียงหนแรกที่นิ้งกับปานมีอะไรกันและดูจะเป็นเพียงแค่หนเดียวเท่านั้น แต่สิ่งสำคัญคือการที่นิ้งได้ปานกลับมาเป็นเพื่อนเหมือนเดิม กลายเป็นเพื่อนคู่คิดที่ปรึกษาด้วยกันเสมอเมื่ออีกฝ่ายจะคบใครใหม่สักคน เพราะแต่ละฝ่ายรู้ดีว่า เลสมักมี "เซ็กซ์" มาเป็นเครื่องมือยั่วยวนใจ จนเรามักหลงเข้าไปติดกับง่ายๆ จนกระทั่งนิ้งมีแฟนใหม่เป็นเลสอีกคน แต่หนนี้ มิตรภาพความเป็นเพื่อนของนิ้งกับปาน จะไม่แปลเปลี่ยนอีกตลอดไป